ناصر اصغری: رشد بی سابقه چپاولگران در ایران

مجله فوربز (Forbes) نیز در آخرین شماره خود (پایان ژوئن ۲۰۲۱) مطلبی دارد از اولی ویلیامز (Ollie Williams) درباره رشد بی‌سابقه و بسیار فراتر از میانگین میلیونرها (به دلار) در ایران. ترجمه تیتر نوشته فوق چنین است: "علیرغم انتخابات، پاندامی کووید و تحریم‌ها، ایران شاهد رشد بی‌سابقه میلیونرها بود". می‌نویسد "تعداد افراد با ارزش خالص بالا ۲۱ و ۶ دهم درصد (۲۱.۶) بالا رفته، در حالیکه میانگین جهانی ۶ و ۱ دهم درصد (۶.۱) بود. "سرعت رشد جمع ثروت این میلیونرهای دلاری ۲۴.۳ درصد بوده" و می‌نویسد که این سرعت رشد حتی حیرت آورتر است. تعداد میلیونرها در ایران را، که می‌گوید بیشتر آنها در تهران زندگی می‌کنند، به بالای ۲۵۰ هزار نفر می‌رسد.
این گزارش سپس به رتبه ثروت ایران در جهان و در خاورمیانه می‌پردازد و آن را با کشورهای دیگر در منطقه مقایسه می‌کند که هیچکدام به گردپای ایران هم نمی‌رسد. اما این رشد ثروت در بین تعداد رشد یابنده میلیونرها با فقر شدیدی که جامعه را در خود فروبرده در تناقض است. به نقل از یکی از رسانه‌های ایران می‌نویسد که ۶۰ درصد مردم در فقر زندگی می‌کنند.
اما می‌دانید که این رشد ۲۱.۶ درصدی حاصل چیست؟ حاصل چپاولی است که از کارگران می‌شود. کارگرانی که در پروژه های صنعت نفت با روزمزدی کار می‌کنند که ماهی حتی به یک میلیون تومان هم نمی‌رسد. "ایلنا" یک جائی درباره کارگران روزمزدی که از بلوچستان آمده‌اند و به نقل از یکی از کارگران می‌نویسد: "این کارگران بلوچ که نزدیک به ۷۰ نفرند با اجاره خانه‌های کاهگلی – کلنگی دارای سه اتاق خواب که به‌ دشواری ۱۵ نفر درون آن جای می‌گیرند اسکان یافته‌اند، در حالی‌که محیط مملو از شپش، موش و کک است." محصول شرایطی است که کارگر را با قرارداد موقت مجبور به کار در مرکزی می‌کنند که کار آن غیرموقت است. شرایطی که کارگر در ماه در آن مجبور است ۲۴ روز، بدون کمترین وسائل ایمنی در دمای بالای ۵۰ درجه سانتیگراد کار کند و ۱۲ نفر در یک اتاق ۱۰ متری بخوابند و استراحت کنند.
جامعه برای پایان دادن به این وضعیت به پا خواسته!
۱۰ ژوئیه ۲۰۲۱