ماهیت و نیروی محرکه انقلاب ایران
انقلاب ایران یک انقلاب رادیکال- دموکراتیک و بر زمینه وجود منافع مشترک میان طبقه کارگر، دهقانان و زحمتکشان از یک سو، و جناح های چپ و میانی طبقه متوسط (بخشهای بزرگی از کارکنان فکری، تخصصی و خدمات اجتماعی، زنان و دانشجویان، شهری و روستایی) از سوی دیگر، استوار است.
این دو نیرو در جامعه ایران، گرایش سیاسی سوسیالیسم و جناح چپ و میانی جمهوری پارلمانی، یعنی اکثریت قاطع شهروندان کشور را در بر میگیرند. یک ائتلاف سیاسی پایدار در مجلس شورای ملی و کنگره سازمانهای اجتماعی میان این دو نیروی بزرگ ملی، ایجاد بیشترین امکانات سیاسی- اقتصادی را برای بازسازی پارلمانی- شورایی سریع و همه جانبه کشور تضمین خواهد نمود.
جایگاه تاریخی- طبقاتی انقلاب ایران
انقلاب رادیکال- دموکراتیک بر جایگاه تاریخی- طبقاتی خود آگاه است. این انقلاب، سر بر آورده از خاکستر انقلاب آزادیخواهانه، ضد سلطنتی و استقلال طلبانه بهمن 57، در پیشروترین سنت های مبارزاتی در ایران و جهان ریشه دارد. انقلاب رادیکال- دموکراتیک، در مقیاس تاریخی- جهانی در سنت انقلاب بزرگ فرانسه (1789) و انقلاب کبیر اکتبر (1917) قرار داشته، در مقیاس تاریخی- ملی بر دست آوردهای انقلاب مشروطیت (1288-1284)، جمهوری شورایی سوسیالیستی ایران (1300-1299)، مقاومت علیه دیکتاتوری رضاخان (1320-1299)، جنبشهای کارگری- ملی در مقطع سقوط رضاخان و پایان جنگ جهانی دوم (1332- 1320)، دولت ایالتی آذربایجان (1325-1324) و انقلاب بهمن (1360- 1349) استوار است. در هر یک از مقاطع و دوره های جنبش های اجتماعی در ایران معاصر، نقش توده های زحمتکش و نیروهای سیاسی نزدیک به آنان مداوماً افزایش یافته، مردم با دخالتگری گسترده خود، مهر یک انقلاب توده ای را بر پیشانی تحولات سیاسی کوبیده، یا بر آن تأثیرات غیر قابل انکار باقی گذارده اند.
--------------------
توضیحات:
- جمهوری شورایی سوسیالیستی ایران (همچنین: "جمهوری گیلان"، "جمهوری شورایی")، مهر 1300- خرداد 1299 ( سپتامبر 1921- مه 1920)، اولین برآمد توده ای یک جنبش جمهوریخواهانه و عدالت طلبانه با اهداف سراسری و ملی در ایران بود. فلاکت حاکم بر زندگی مردم بویژه دهقانان، عوارض هولناک جنگ جهانی اول برای ایران، شکست قطعی انقلاب مشروطیت در پی سلطه مجدد دستگاه سلطنت، ملاکین و دستگاه مذهبی اینبار همه تحت عنوان "مشروطیت"، و نقض مداوم استقلال کشور از سوی طبقات حاکمه، از زمینه های اصلی پیدایش جمهوری شورایی سوسیالیستی ایران بودند. عنوان "شورایی" و "سوسیالیستی" در اینجا به شرایط تاریخی و بین المللی پیدایش آن مربوط است.
در مقطع برافروختن آتش جنگ جهانی اول (1919-1914/1297-1293) برای تقسیم مجدد جهان توسط قدرتهای امپریالیستی جدید (آلمان، اتریش-مجارستان، ژاپن، ایتالیا و متحد آنان: امپراطوری عثمانی) و بویژه مقطع پایان آن، انقلابات توده ای متعددی همه اروپای جنگ زده را به لرزه درآوردند. نیروی محرکه این انقلابات را کارگران، دهقانان، روشنفکران انقلابی و جمهوریخواهان تشکیل میدادند. انقلابات مذکور با نقش غالب کارگران صنعتی به حیات رژیم های سلطنتی و جنگ طلب پایان داده، در چندین کشور منجر به تأسیس نظام جمهوری گشتند. با انقلاب پیروزمند سوسیالیستی اکتبر در روسیه و انعقاد قرارداد صلح جداگانه با آلمان از سوی روسیه شوروی، امواج پیدایش جمهوری های شورایی بخش اعظم اروپا را نیز در بر گرفت. در کشورهای فنلاند، آلمان، ایتالیا، اتریش، مجارستان، فرانسه و اسلاواکی، جمهوری های شورایی تأسیس شده، و یا طی شکل گیری سرکوب شدند. تأسیس جمهوری در ایران با عنوان "جمهوری شورایی سوسیالیستی" از جنبه تاریخی-جهانی جزئی از این روند بین المللی نیز محسوب میگردد.
از جمله نتایج و دستاورهای سیاسی- فرهنگی و اجتماعی- ساختاری دوره فوق، تأسیس حزب کمونیست ایران، نضج گیری سندیکاهای کارگری، فعالیت سیاسی- فرهنگی مؤثر گروه 53 نفر، تسریع انجام رفرمهای اداری، آموزشی و ساختاری جدید دولتی، و پیدایش شعر نو فارسی به ابتکار مدافع جمهوری شورایی نیما یوشیج است.
- برنامه سیاسی در اینجا به متنی به همین نام در وبلاگ "برنامه سیاسی" (http://radikaldemokratik.blogspot.com) این نگارنده مربوط میشود. این برنامه طی انتشار اول و تصحیح و تکمیل بعدی در تاریخ های 8 شهریور 1385- 30 اوت 2006 و 8 آذر 1388- 29 نوامبر 2009 ارائه گردیده اند. نگارنده در تاریخ 17 مرداد 1393- 8 اوت 2014 به مخاطبین احتمالی خود وعده "انجام تصحیحات ضروری مضمونی، املائی، دستوری و شکلی، حذف موارد کم اهمیت و یا غیرضروری، همچنین تکمیل برخی موارد، طی ماههای آینده بعنوان انتشار سوم در این وبلاگ" را داده بود. ارائه کنونی آن تحت عنوان: "برنامه سیاسی جمهوری دموکراتیک ایران" بشکل بخشهای جداگانه و تقدم و تآخر متفاوت از متن اصلی را باید بمعنای انجام وعده داده شده نگارنده پس از مدت 8 سال هم در نظر گرفت!