فراخوان اعتصاب عمومی که پیامد آن به هزیمت بردن مبارزه و خانه نشینی و انفعال باشد، کمونیستها مخالف آنند! سخن آخر را میخواهم اول بزنم. چنین نیست کمونیستها یا کارگران از اعتصاب عمومی نسخه ای برای تمام ادوار بپیچند. اعتصاب فلسفه وجودیش را از این اصل بدیهی گرفته که در کشمکش و رویایی مبارزاتی با حافظان نظم موجود قدرتمندتر ابراز وجود کند. ما کمونیستها به دلیل پایبندی به این اصل بدیهی در اثنایی که جامعه ایران در تب و تاب مبارزاتی علیه گرو گرفتن زندگی و به انقیادکشان به مصاف امده، برعلیه تبعیض و زن ستیزی هر روزه که زنان را هدف گرفته بپاخاسته، و زمین را زیر پای رژیم داغ کرده اند،
میگویم فراخوان کمپ ناسیونالیستها و طیفی از کمونیزم رودیگران به اعتصاب عمومی و ماندن در خانه از اعتراضات جامعه گامها عقب است، و رواج انفعال در جامعه و خانه نشینی است! اعتصاب عمومی که کم و بیش جامعه و خصوصا کارگر و فرو دستان را در رسیدن به این هدف نزدیک نکند، حتی اگر از سوی ما کمونیستها که منفعتی جز به قدرت رسیدن طبقه کارگر را نداریم، فراخوان داده شود نباید به آن تن دهند! اعتصاب عمومی بطور طبیعی شروعی است برای از بین رفتن سیادت بورژوازی نه تدوام بقای آن. اعتصاب در مقیاس حتی کوچک هم باید قدرت مبارزاتی را در محیط کار، فعالیت و زیست ارتقاء بدهد، ولو کل اعتصاب کنندگان به همه وجوه منافع و اهداف اعتصاب تماما واقف نباشند، ولو آنها را به فرجام نهایی هم نرساند. در یک کلام اعتصاب کنندگان از آن بیشتر احساس قدرت کنند، نه انفعال. تازه اعتصاب عمومی بدلیل اینکه میخواهد در مقیاس اجتماعی ابراز وجود کند وظایف سنگین تری را بردوش دارد و باید فراخوان آن چنان روشن باشد که نشان دهد برغم همه موانع و محدودیهایی که بر سر راه پیروزی آن هست یکی از دستاوردهایش ارتقاء اعتماد بنفس جامعه در تدوام مبارزه است. اما فراخوان به اعتصاب عمومی در کردستان از سوی طیفهای ملونی از نیروهای ناسیونالیستی و از کمونیزم رویگردان دقیقا نقطه مقابل آنست!
جریانات ناسیونالیستی در کردستان اعم از مرکز همکاری احزاب کردی، جریان ابراهیم علیزاده، پژاک، کودار، سازمان خبات و شورای مکتب قرآن و طیفی رنگارنگ از جریانات سراسری نیز از جناح حمید تقوای حککا گرفته تا فرشگرد، شورای مدیریت گذار، اصلاح طلبان، جبهه متحد کرد و شاهنشاهی ها در واکنش جامعه به قتل عمد دولتی مهسا امینی و شلیر مرادی که اعتراضات وسیع در سطح شهر مریوان را بهمراه داشت، فرصت را غنیمت شمردند و به شیوه ای بیشتر هماهنگی شده، هر کدام بنوبت از مردم کردستان خواسته اند به فراخوان اعتصاب عمومی فردا 28 شهریور مبنی بر ماندن در خانه هایشان بپوندند. این رویداد البته ابتدا به ساکن نبوده. سالهاست معماران پروژه آلترناتیو راست در رکاب کشورهای سرمایه داری نقشه سد کردن انقلاب آتی در ایران را می کشند. مبرهن است، بخش عظیمی از این جریانات نمایندگان قسم خورده حراست از این بخش یا آن بخش بورژوازیند. به همین اعتبار عمدتا این جریانات دشمنان سر سخت انقلاب هم هستند و اساسا این فراخوانشان نیز در راستای به هزیمت بردن مبارزاتی است که تداوم آن نگرانش کرده است منجر شود به اینکه جامعه به مرحله برآمد انقلابی نزدیک و نزدیک تر شود. مشخص است چنین افق و روندی برای نیل به اهداف آنها شدیدا خطرساز است. آنها دقیقا در این بزنگاه تاریخی با دعوت به خانه نشینی میخواهند شکوهمند بودن اعتصاب عمومی را بی اعتبار کنند و خود احساس شکوهمندی نمایند. گفتم اعتصاب عمومی یکی از وجوه فلسفه وجودی آن بالا بردن اعتماد بنفس طبقه کارگر و سایر فرودستان در مبارزه علیه حافظان نظم موجود است چیزی که آنها شدیدا با آن بیگانه اند. مگر کسی هست نداند که اعتصاب عمومی که جامعه را دعوت به انفعال و خانه نشینی کند با هر نیتی که داشته باشد نفع آن به جیب کدام طبقه می رود. اظهرمن الشمس است چنین فراخوانی در پی اهداف و مقاصدی نیست که اعتصاب عمومی بطور طبیعی فلسفه وجودیش را از آن گرفته است. بلکه در صورتیکه فراخوانشان به ماندن در خانه پاسخ مثبت بگیرد، آنها بزعم خود به دو هدف عمده شان نزدیک شده اند. نخست بجای اینکه توده ها از اعتصاب عمومی احساس شکوهمندی و قدرت کنند از آن بیشتر درس انفعال گرفته اند و به این اعتبار وجهه شکوهمندی اعتصاب عمومی را زیر سوال برده، ثانیا با توفیق در این عوامفریبی مبارزات را از نیل به اهدافش دور ساخته اند.
کمونیستها وظیفه دارند تمام تلاش خود را بکار گریند که نگذارند جامعه در این کشمکش و جدال مسیری برود که آلترناتیو راست بتواند مهر ارتجاعی خود را بر روند رویدادهای جامعه بکوبد و برای آن تعیین تکلیف کند.
تا فرا رسیدن برآمد انقلابی پیش بسوی گسترده تر نمودن اعتراضات سراسری!
18.09.2022
پ.ن: لیست فراخوان دهندگان را از سایت آزادی بیان گرفته ام