کارگران و صندوق انتخابات - انتخابات ریاست‌جمهوری و پارلمانی ۲۵ اردیبهشت ترکیه

برای دستمزدبگیران اقتصاد ترکیه که با بحران روبرو است دارای اهمیت و مهم می باشد، که در چند ماه گذشته تورم پنجاه و نیم درصد رسیده است و تا ۵۸ درصد هم اعلام شده است. در سه سال گذشته نرخ بیکاری بین ده تا سیزده درصد در نوسان بوده است
.
جریانات کارگری ، چپ و ملیتی ترکیه مساله حقوق بشر را دارند که از سال ۲۰۰۵ به این سو هر ساله بر تعداد زندانیان افزوده شده است و هم اکنون ترکیه بیش‌ از ۳۲۰ هزار زندانی دارد و یکی از بزرگ‌ترین زندان های جهان شده است و دو رهبر مهم جامعه در زندان هستند و آزادی آنها و دیگر زندانیان نقش مهمی در تحول دمکراتیک جامعه دارد.

برای تشکلات کارگری وضعیت حقوق پایه ای کارگری مهم است، بسیاری از رهبران سیاسی و فعالین کارگری ترکیه در زندان هستند و هر روز شاهد دستگیری نمایندگان نماینده هایشان هستند. مکان و محل اتحادیه ( سندیکاها) بسته می شود. دارایی آنها ضبط می شود. حق سازماندهی کارگری بسیار محدود است و قوانین صد کارگری بسیاری تصویب شده است.

بدون شک نظام سرمایه داری برای موجه جلوه دادن خود ظاهرا انتخابات آزاد را در برخی مناطق حفظ می کند. این حفظ ظاهر انتخابات هر چند برای تحکیم این نظام است اما موردی است که نهادهای کارگری و احزاب چپ می توانند از یکسو افشای حقه بازی ها و کلک های سرمایه داری را برای مردم روشن کنند و از سوی دیگر نشان دهند که نهادهای کارگری بهیچ وجه در یک کفه ترازویی مساوی با احزاب سرمایه داری قرار ندارند. علت آنهم هم همان است که احزاب سرمایه داری با تمام امکانات ، رسانه ها و پول هایی که در اختیار دارند در مقابل کارگران قرار می گیرند. احزاب سرمایه داری با هم اختلاف دارند اما همواره در مقابل کارگران با هم متحدانه عمل می کنند.
جنبش کارگری از زمان چارتیست ها به این سو با شرکت در انتخابات ها وزن و اهمیت خود و خواسته هایشان را روشن می کنند، گاها بنفع اش بوده و در شرایطی با شرکت در انتخابات ها تا سال ها زیر ضرب بوده است.
در سال های اخیر زحمتکشان و کارگران هرگاه در انتخابات شرکت کرده اند با تقلب ها و دو رویی هایی که نظام سرمایه داری بخرج داده است روبرو بوده اند ولی توانسته مشکلات را نشان دهد و مهم‌تر اینکه میزان طرفداران و قدرتش را محک بزند که تا چه میزان حرف هایشان در میان مردم رواج داشته است.
اینکه بسیاری از احزاب سرمایه داری با ربودن شعارها و مشکلات کارگران هوادارانی برای خود جمع بکند برای ما اهمیت ندارد، این امر برای ما مهم است که در چنین شرایطی که به بنفع خواسته های عدالت اجتماعی نیست حرف خودمان را بزنیم. شعارها و اهداف خودمان را به میان مردم ببریم و ثابت کنیم که نهادها، تشکلات کارگری و احزاب چپ قادر هستند دستمزد بگیران را جذب کنند. قادر هستیم که اتحاد و همبستگی نیروی فروشنده کار را حفظ کنیم. قادر هستیم جنبش مشارکتی را پیش ببریم و در مجموع بنفع کارگران، صدای کارگران هر چند پژواک کمی داشته باشد را به گوش جامعه برسانیم. خواسته های کارگران را روشن تر اعلام کنیم. در این میان مردم و زحمتکشان بنیادهای عملی ، افق تشکلات و احزاب کارگری را در مقابل احزاب سرمایه را تشخیص می دهند. توهم برخی نیروها را که به احزاب سرمایه داری گرایش دارند را روشن می کند. باید در این شرایط بهم نزدیکتر شوند و جبهه متحد تر را تشکیل دهند. این نقطه مثبت فعالیت جنبش ما است
.
در چند سال اخیر همین نوع انتخابات و مسائل در کشورهای مانند برزیل، شیلی، آرژانتین و
کلمبیا توانست کارگران را متحد کند و موفقیت های بدست بیاورد. شاید کامل نباشد ولی بهتر از جهنم های قبلی است
.
انتخابات ترکیه از این زاویه مهم است و بخصوص برای جنبش کارگری ، عدالت خواهی اقتصادی و سیاسی، آزادی رهبران سیاسی و کارگری باید وارد عرصه عمل شد
.
شرایط روبروی جنبش کارگری ترکیه نشان می دهد که شرکت دستمزدبگیران و ملتها
امکان تغییر را بوجود آورده و زحمتکشان از شر یک بنیادی گرایی خلاص می شوند. از این جهت شرکت دستمزد بگیران و دیگر نیروها در این انتخابات را به فال نیک می گیریم و امیدواریم حق تشکل، حق اعتصاب، حق آزادی های اجتماعی در جهت درست قرار بگیرد.

در دل شرایط است که کانون مدافعان با حمایت از تشکلات کارگری، احزاب چپ و حزب دمکراتیک خلق ها برای شرکت در این انتخابات را مثبت ارزیابی می کند و امید و آرزوی موفقیت برای آنها دارد.

کانون مدافعان حقوق کارگر
اردیبهشت ۱۴۰۲