گزارشی از تظاهرات در حمایت از مبارزات مردم – نروژ

مرگ بر جمهوری اسلامی!
مرگ بر خامنه‌ای!
مرگ بر رئیسی!
مرگ بر اصل ولایت فقیه!
مرگ بر دیکتاتور!
زندانی سیاسی آزاد باید گردد!
کارگر زندانی آزاد باید گردد!
دانشجوی زندانی آزاد باید گردد!
زن، زندگی، آزادی!
از کردستان تا تهران مرگ بر ظالمان!
از کردستان تا تهران خونین تمام ایران!
ژینا بهانه‌ست، اصل نظام نشانه‌ست!
مجتبی بمیری، رهبری رو نبینی!
و …

یکی از معترضان در سخنانی اظهار داشت که ایران از ملیت‌های مختلفی تشکیل شده است که همه آنها تحت ستم بوده و در واقع یک درد مشترک دارند. او تاکید کرد که همگی باید با هم متحد شده و علیه این دشمن مشترک مبارزه کنیم و پشتیبان توده‌های انقلابی در ایران باشیم. او گفت که این جنبش هیچ‌وقت از کار نمی‌افتد و از راه خودش جدا نمی‌شود. وی در ادامه به این نکته اشاره کرد که اکثریت مردم ایران را کارگران تشکیل داده و آنها اکنون در زیر خط فقر زندگی می‌کنند؛ در صورتی که کشور ما بر روی دریایی از منابع نفتی قرار دارد. او با اشاره به این موضوع بر روی این نکته دست گذاشت که درد ما تنها قوانین فاشیستی اسلامی نیست، درد ما این حکومت ضد مردمی‌ست، درد ما فاشیسم است، درد ما اعدام کردن جوانان‌مان در سراسر ایران است، درد ما درد طبقه‌ی کارگر است و ما باید با جان و خون‌مان درک کنیم که این مبارزه باید ادامه داشته باشد. او در پایان صحبت‌هایش خاطرنشان کرد که کشورهای امپریالیستی حامی مردم ما نیستند؛ آنها به فکر منافع خود هستند و مادامی که منافع‌شان حفظ شود، چشم بر روی جنایاتی که در ایران رخ می‌دهد، می‌بندند؛ در نتیجه این خود مردم ایران هستند که باید با هم متحد شده و علیه «دشمن مشترک» به‌پاخاسته و تا سرنگونی این رژیم ننگین مبارزه کنند.

قابل ذکر است که فراخوان این تظاهرات را «سازمان صلح کردستان» منتشر کرده بود؛ همزمان «انجمن جوانان ایرانی در تبعید» نیز مجوزی را برای برپایی این تجمع اعتراضی در مقابل کتاب‌خانه‌ی مرکز شهر از پلیس دریافت کرده بود اما به دلیل این که فراخوان این تظاهرات از طرف «سازمان صلح کردستان» زودتر منتشر شده بود و محل برپایی تجمع هر دو مجوز با هم متفاوت بود در نتیجه «انجمن جوانان ایرانی در تبعید» برای جلوگیری از ایجاد دو دستگی، فراخوان خود را پخش نکرده تا همگی متحد و یکپارچه در کنار هم علیه این رژیم جنایتکار قرار بگیریم.

این تظاهرات از ساعت یک بعدازظهر شروع شد و پس از جمع شدن ایرانیان آزادی‌خواه _به همراه پلاکاردها و تصاویری از مهسا امینی و برخی از کشته‌شدگان این اعتراضات در ایران_ در پارک محل تجمع، در یک مسیر مشخص، دور دریاچه مرکز شهر را راهپیمایی کرده و به همراه شعارهای فارسی، نروژی و انگلیسی توجه افکار عمومی را به مطالبات خود جلب کرده و اعتراض خود را به سیاست‌های جمهوری اسلامی و دولت‌های حامی آن نشان دادند.

این تجمع با حضور و حمایت شهروندان نروژی و آزادیخواهان دیگر ملیت‌های ساکن شهر استاوانگر روبه‌رو شد و آنها نیز انزجار خود را از جانیان حاکم بر ایران به جامعه‌ی ایرانی این شهر نشان دادند.
همچنین خبرنگارانی در محل حضور داشتند که از این تجمع اعتراضی گزارش‌هایی تهیه کرده و در سایت‌های نروژی منتشر کردند و حمایت خود را از ایرانیان و مبارزات‌شان نشان دادند.
این تظاهرات پس از یک‌ساعت با موفقیت و ایمان به پیروزی این جنبش انقلابی به پایان رسید.

قابل ذکر است که همزمان در شهرهای دیگر نروژ از جمله «بَرگِن»، «تِرونهایم» و «اسلو» شمار قابل توجهی از ایرانیان تجمعات اعتراضی برپا کرده بودند. در اسلو پایتخت نروژ ایرانیان مبارز و سرنگونی‌طلب در مقابل پارلمان این شهر تظاهرات پر شوری را برپا کرده که بازتاب آن نیز در رسانه‌های خبری و تلویزیون NRK نروژ به سمع و نظر همگان رسید. همچنین در شهر برگن جایی که خاله‌ی ژینا و خانواده‌اش زندگی می‌کنند، ایرانیان و نروژی‌های بسیاری جمع شده و اعتراض خود را به کلیت نظام نشان دادند.
در این تجمع پسرخاله‌ی ژینا سخنانی را ایراد کرد که در بخشی از آن مردم را به اتحاد و همبستگی ترغیب کرده و از آنها خواست که مبارزات خود را در کنار هم و متحدانه علیه رژیم به پیش ببرند چرا که این اتفاق بسیار بزرگ‌تر از مسایل مربوط به قومیت و تاریخ ماست.

با ایمان به پیروزی راه‌مان!
«انجمن جوانان ایرانی در تبعید»
۲۵ سپتامبر ۲۰۲۲
۳ مهرماه ۱۴۰۱