انقلاب خیال‌ها: بداهه‌پردازی، مرکززدایی و پیروزی
 مبارزه‌ی جاری، همچون خود زندگی، یک بداهه‌پردازی جمعی است و به هرگونه «سناریوی از پیش‌نوشته‌شده»، هرگونه «کارگردان» و «نویسنده» و هرگونه سلسه‌مراتب میان آن‌ها که «تعیین» و آن‌ها که «اجرا» می‌کنند، نه می‌گوید.

فراخوان برای برگزاری سالگرد مهسا و همه جانباختگان انقلاب مهسا  در بیش از هفتاد شهر مهم جهان! 
به این کمپین برای به میدان آمدن کل ایرانیان خارج کشور و برپایی عظیم ترین تظاهراتها در کشورهای مختلف بر علیه جمهوری اسلامی بپیوندید!

تورونتو: شنبه 16 سپتامبر ساعت 3 بعد از ظهر

دوباره به خیابان می آییم، فقط کف خیابون بدست میادحقمون: روز ۲۵ شهریور ۱۴۰۱ مهسا امینی توسط مأموران گشت ارشاد نیروی انتظامی به قتل رسید و قتل این زن جوان سرآغاز انقلابی عظیم و انسانی علیه هر گونه تبعیض و نابرابری جنسی، جنسیتی، اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، قومی و مذهبی گردید. انقلاب “زن، زندگی، آزادی” ایران به خاطر ویژگیهای ذکر شده خیلی سریع مورد حمایت بشریت آزادیخواه و مترقی در سراسر جهان قرار گرفت تا حدی که دولتهای مماشاتگر غربی مجبور به تغییر لحن شدند و انقلاب مردم ایران را به رسمیت شناختند.

پیشنهاد تشکیل ائتلاف جدید در خارج کشور! ۱.برخلاف تمام ارزیابیهایی که معتقد است حال اوضاع ایران خوب است! انقلاب دارد خودش کارش را مبکند! نگرانی وجود ندارد، در داخل کشور این انقلاب رهبری خودش را دارد و میداند چکار میکند و….تمام ارزیابیهایی که نقطه شروعش این است که ارزیابی کننده خودش مفعول است! خودش هیچ کاره است.

گفتارهای حقوقی «زن، زندگی، آزادی» درباره‌ی منشورهای قیام ژینا: نیروهای داخل و خارج از ایران در جریان خیزش ژینا منشورها و مانیفست‌هایی تولید کردند که همگی می‌کوشیدند آینده‌ای خواستنی را تصویر کنند. جستار حاضر این گفتارها را از منظر مواجهه‌شان با مسائل حقوق اساسی و مبانی حقوق شهروندی می‌کاود.در جریان قیام ژینا، یا دقیق‌تر بگوییم، وقتی فاز اعتراضات خیابانی در حال فروکش بود، سلسله‌ای از منشورها، مانیفست‌ها و فهرست مطالبات منتشر شد.

فراخوان برای برگزاری سالگرد مهسا و همه جانباختگان انقلاب مهسا  در بیش از هفتاد شهر مهم جهان! 
به این کمپین برای به میدان آمدن کل ایرانیان خارج کشور و برپایی عظیم ترین تظاهراتها در کشورهای مختلف بر علیه جمهوری اسلامی بپیوندید!

مردم شریف و آزاده‌ ایران! در چهل و چهارمین سالروز انقلاب پنجاه و هفت، شیرازه اقتصادی و سیاسی و اجتماعی کشور به چنان گردابی از بحران و از هم گسیختگی فرو رفته است که هیچ چشم‌انداز روشن و قابل حصولی را نمی‌توان برای پایان دادن به آن در چارچوب روبنای سیاسی موجود متصور بود. هم از این رو است که مردم ستمدیده ایران زنان و جوانان آزادیخواه و برابری طلب با از جان گذشتگی کم نظیری خیابان‌های شهرها را در سراسر کشور به مرکز مصافی تاریخی و تعیین کننده برای خاتمه دادن به شرایط ضد انسانی موجود تبدیل کرده اند و از پنج ماه پیش به رغم سرکوب خونین حکومت لحظه ای آرام نگرفته‌اند.

 رفیق عزیز!  از من در مورد مطلب تان در نقد "منشور مطالبات حداقلی تشکلهای مستقل صنفی و مدنی ایران" مدت نسبتا طولانی قبل، اظهار نظر خواسته بودید.  من در پاسخ تان نوشتم که: "آن را خواندم، اما برای اظهار نظر وقت خیلی بیشتری میخواهم.  نقد شما در مورد "منشور مطالبات حداقلی تشکلهای مستقل صنفی و مدنی ایران" ضمن اینکه به درستی روی تناقضات و ملاحظاتی تاکید می گذارد و پوینت های خوبی دارد، اما با رویکرد من بسیار متفاوت‌است. شما ضمن نقد، احکام و تبین هایی را مطرح کرده اید که نمی تواند مورد توافق من باشد. از این رو اجازه بدهید من در فرصتی مفصل نظرم را برایتان بنویسم."  این نوشته طولانی، آن فرصت و آن پاسخی است که قول ش را داده بودم.

 برای همه ما بسیار روشن است که جامعه ایران در یک دوره بحران انقلابی بسر میبرد. باز هم طبیعی به نظر میرسد که “راست” و “چپ” جامعه، برای هدایت جنبش مردم ایران به سوی سناریوها و بچشم انداز آلترناتیو جانشین جمهوری اسلامی، خود را منسجم کنند. در طیف راست، ماجرای شکل گیری “منشور ۶ نفره” و سیر رو به انحلال آن را دیدیم. طیف چپ، که برخلاف طیف راست، از حمایت و پشتیبانی دولت های غرب و میدیاها و کمک های مادی آنها برخوردار نبود، توانسته است تاکنون حداقل دو منشور را با حمایت بخش ها و شخصیت های داخل ایران، ارائه بدهد.

 دشوار است تحمل دیدن قریب به هشت ساعت ویدیو در جستجوی جمله‌ای، واکنشی و بازتابی از انتقادات و پیشنهاداتی که در دو ماه گذشته در واکنش به منشور مطالبات حداقلی ۲۰ تشکل مطرح شد. اگر تا دیروز ذره‌ای نسبت به اهداف این منشور تردید داشتید با دیدن همایش کلن دیگر تردیدی نخواهید داشت. از این که «این منشور صدای اکثریت جامعه است» و «برنامه حزب سیاسی نیست و انعکاس گرایشهای موجود در جامعه است» گرفته تا جوش و خروش شاعرانه حسن حسام در دفاعش از «اعتصاب سراسری طبقه کارگر و قیام مسلحانه» نه چیزی از جمع‌بندی مبارزه طبقات در خیزش اخیر پیدا میکنید نه طرح مسئله‌ای درباره موانع و راه‌های پیش روی اردوی کار و جنبش توده‌ای و نه حتی کلمه‌ای از مطالبات حداقل!

در ابتدا از همه سخنرانان و مشارکت کننده گان در پنل ها، که دعوت ما را برای شرکت در این همایش پذیرفتند، صمیمانه تشکر می کنیم و به آنان خسته نباشید می گوییم. همچنین به همه شما عزیزانی که از شهرها و کشورهای مختلف، با وجود اعتصاب های پیش بینی نشدە در فرودگاهها و مترو ها و با تحمل دیگر سختی ها و مشکلات در این همایش شرکت کردید، یک بار دیگر درود می فرستیم و از شما سپاس گزاری می کنیم. بدون حضور، همکاری و همراهی شما، برگزاری این همایش ممکن نمی شد.

سازمان‌ها و و کنش‌گران مختلفی از طیف چپ در کلن برای اعلام همبستگی با منشور ۲۰ تشکل گرد هم آمدند. رضا شهابی و حسن سعیدی، اعضای زندانی سندیکای کارگران شرکت واحد در پیامی از اوین به این همایش گفتند که «تنها راه رهایی، وحدت و تشکیلات است». شماری از گروه‌ها، سازمان‌ها و همچنین کنش‌گران مستقل از طیف‌های گوناگون چپ ۲۲ آوریل / دوم اردیبهشت در شهر کلن آلمان گرد آمدند تا در همایشی حمایت‌شان را از منشور مطالبات حداقلی ۲۰ تشکل کارگری و مدنی در ایران نشان دهند.

هیئت برگزار کننده همایش حامیان منشور مطالباتی ٢٠ تشکل صنفی و مدنی ایران: پانزدهم فوریه ۲۰۲۳ (۲۶ بهمن ۱۴۰۱)، بیست تشکل صنفی و مدنی درایران منشور مطالبات حداقلی خود را منتشر کردند. این اولین سند تشکل‌های صنفی و مدنی از داخل کشور بود که بر متن جنبش انقلابی ١۴٠١ اهم مطالبات حداقلی مردم و بویژه جنبش‌های اجتماعی را بیان می‌کرد. تعداد قابل توجهی از فعالین اجتماعی، اکثریت جریانات چپ و سوسیالیستی ایران در خارج از کشور با وجود ارزیابی‌های متقاوت درباره کمبودهای آن، از این منشور حمایت کرده اند.

گروه سلطانزاده: با گذشت نزدیک به دو ماه از انتشار «منشور مطالبات حداقلی تشکلهای صنفی و مدنی» امروز میتوان ارزیابی بهتری از آن داشت. ما در نقد اولیه خود بر نکاتی که مطرح کردن آنها برای روشن کردن ابهاماتی که این منشور و واکنشهای به آن دامن میزنند تاکید کردیم. از جمله برای نمونه به نقد واکنش گروه آذرخش از منشور مطالبات پرداختیم. گروه آذرخش نکاتی را درباره نقد ما ذکر کرده که در اینجا بطور خلاصه به آن میپردازیم با این امید که چنین گفتگوهایی کمکی باشد برای نقد عملی واقعیتی که در برابر ما قرار دارد.

چپها در خارج کشور دلایلی را ارائه میدهند که اعم آنها عبارتند از :
۱.امکان توافق و اتحاد حداقلی حول منشور در جنبش چپ
۲.شکل دادن به یک بلوک چپ به عنوان نیروی فشار جهت ممانعت از سوار شدن بر موج انقلاب. بلوکی که مانع به انحراف بردن انقلاب و ملاخور شدن آن توسط راست بشود.
۳.امکان تحرک عملی و انجام کاری در شرایط حاضر.